[vc_row][vc_column][vc_column_text]74 lata temu – 1 sierpnia 1944 roku – wybuchło powstanie warszawskie. To trwające 63 dni, do 3 października 1944 roku, wystąpienie militarnie wymierzone w niemieckiego okupanta uznane jest w rodzimej historiografii i dyskursie publicznym za jedno z kluczowych wydarzeń w dziejach narodowych. Wprawdzie dwa miesiące walk przyniosły finalnie straty ok. 16 tys. zabitych i zaginionych, ok. 20 tys. rannych i ok. 15 tys. wziętych do niewoli, to jednak niewątpliwie wpisuje się ono w polską tradycję zrywów wolnościowych. Powstanie warszawskie stanowi niezaprzeczalnie komponent procesu budowania tożsamości Polaków. Spory towarzyszące ocenie zasadności jego wybuchu stanowią kluczowy element merytorycznej dyskusji, której wyniki pozwalają nam lepiej zrozumieć jego genezę. Istotne jest jednak, by w kontekście refleksji nad tym wydarzeniem uwzględniać perspektywę pojedynczego powstańca, tego który podjął heroiczną decyzję o podjęciu walki przeciw nazistowskiemu totalitaryzmowi, w imię wolności i godności jednostki.
Na zdjęciu: Patrol powstańczy (źródło: https://pl.wikipedia.org)[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
